عنوان

این بار پاسخ آیت الله فاضل لنکرانی به آقای منتظری...

«. . . معنای ولایت فقیه ولایت
اعلم نیست. مسأله مرجعیت نیست که بگوییم عده ای از علما حتی خود من قائل هستم به
این که اعلم واجب است، اما این جا ولایت فقیه است نه ولایت افقه که اعلمیت هم در
ولایت شرط باشد. . . همان روزهای اولیه مقارن با فوت امام در آن شورای بازنگری به
صراحت گفته شد که در ولایت فقیهی که می گوییم بیش از اجتهاد شرطیت ندارد. اعلمیت
در آن نیست. این را هم به این لحاظ گفتند که چون این احتمال داده می شد که در
آینده نظام، آنهایی که اعلم هستند رهبریت را نپذیرند و آنهایی که رهبریت را می
پذیرند لعل ّ بعضی اعلم نباشند، لذا ملازمه را قطع کردند و گفتند در ولایت فقیه
لازم نیست که توأم با اعلمیت باشد. اگر اعلم هم شد چه بهتر، اگر هم نشد ضربه ای به
مقام ولایت فقیه و مشروعیت نظام و حاکمیت اسلام نمی خورد. . . این جا اروپا نیست
که کسی حکومت را قبضه کرده باشد ما هم بخواهیم در تحت اختیار آن حاکم قبضه کننده
باشیم. باید کارهایمان اسلامی، مشروع باشد. مشروعیت حکومت اسلامی ایران به اعتبار
ولایت فقیه است و این مشروعیت هیچ فرقی نمی کند «سوأ کان الفقیه اعلم ام غیر اعلم»

(1 آذر 1376، در درس خارج فقه. )

و در ادامه نظر ایشون در باره ی اجتهاد آیت الله خامنه ای...

«بسمه تعالی

در مورد مقام معظم رهبری آیت الله خامنه ای دامت برکاته اشعار می دارد که مقام
شامخ علمی و اجتهاد و فقاهت معظم له جای هیچگونه تردید نیست. اینجانب با توجه به
سابقه آشنایی دیرین با ایشان و اطلاع از مراتب تحصیلی، اذعان به اجتهاد بنحو اطلاق
وی دارم. علاوه بر اشاره و بلکه تصریح امام عظیم الشأن قدس سره الشریف در موارد
متعدد به صلاحیت و شایستگی رهبری ایشان دلیل عمده بر مقام اجتهاد معظم له می باشد.

قم، حوزه علمیه، محمدفاضل

7 محرم الحرام 1411 ه- ق»